Tek tanrılı dinlerle mitolojiyi birbirinden ayıran en önemli fark, tek tanrılı dinlerin tanrının evreni yaratmış olmasına inanmaları. Mitolojide ise evrenin tanrıları yarattığına inanılır.
"Mitoloji" derken yunan mitolojisinden bahsediyorum. Diğer mitolojiler hakkında pek bilgim yok.
Yunanlılar evrenin tanrıları yarattığına inanır. Bununla da kalmaz, tanrıları insan görünümünde betimlerler ve insani özellikler yüklerler.
Elbette onları birer tanrı ya da tanrıça yapan güçlü yanları da var ama hiçbiri mükemmel değil. Zeus'un kadınlara olan zaafı, Hera'nın kıskançlıkları, Hades'in acımasızlığı, savaş saplantılı Athena ve Ares, taş kalpli Artemis, hırsız Hermes.. daha da devam edebilirim..
Kötü şeyler tanrılar tarafından yapılasa da "kötüdür" der mitoloji, çünkü tanrı bile olsa kötülüğünün cezasını bir şekilde çekerler.
Tanrıları insan görünümünde göstererek ise "iyi şeyler yapmak için tanrı olmaya gerek yoktur" der.
Tek tanrılı dinler ise her şeyin tanrı tarafından yaratıldığından yola çıkar ve tanrısına kötü tek bir özellik atfetmez, iyilik ve adalettir tanrı. Öyleki, bu özelliklere tam anlamıyla sahip olmak bir insan için imkansızdır, aksi halde insan tanrıya eş tutulmuş olur.
Tek tanrılı dinlerde "korku" vardır. İsanı yola getiren bu korkudur. Mitolojide ise daha çok sevgi vardır. Topraktan ürün almak önemlidir, gemilerin geri dönmesi önemlidir, evet savaşların kazanılması da önemlidir elbette. Ama tanrılarını severler, bazılarıyla birlikte yaşarlar, diğerlerini daha az görürler, gazaplarından elbette korkarlar, onları kızdırmamaya gayret ederler ama asıl amaçları iyi geçinmektir.
Benim düşünceme göre insanlık tarihinde tanrıların insanlardan uzaklaştırılması, korku getirmiştir, insanı gerçekten olabileceği iyiden uzaklaştırmıştır. Ya da böyle bir sonuç hedeflenmiş ve günümüz düzeni oluşmuştur..
God knows..
"Mitoloji" derken yunan mitolojisinden bahsediyorum. Diğer mitolojiler hakkında pek bilgim yok.
Yunanlılar evrenin tanrıları yarattığına inanır. Bununla da kalmaz, tanrıları insan görünümünde betimlerler ve insani özellikler yüklerler.
Elbette onları birer tanrı ya da tanrıça yapan güçlü yanları da var ama hiçbiri mükemmel değil. Zeus'un kadınlara olan zaafı, Hera'nın kıskançlıkları, Hades'in acımasızlığı, savaş saplantılı Athena ve Ares, taş kalpli Artemis, hırsız Hermes.. daha da devam edebilirim..
Kötü şeyler tanrılar tarafından yapılasa da "kötüdür" der mitoloji, çünkü tanrı bile olsa kötülüğünün cezasını bir şekilde çekerler.
Tanrıları insan görünümünde göstererek ise "iyi şeyler yapmak için tanrı olmaya gerek yoktur" der.
Tek tanrılı dinler ise her şeyin tanrı tarafından yaratıldığından yola çıkar ve tanrısına kötü tek bir özellik atfetmez, iyilik ve adalettir tanrı. Öyleki, bu özelliklere tam anlamıyla sahip olmak bir insan için imkansızdır, aksi halde insan tanrıya eş tutulmuş olur.
Tek tanrılı dinlerde "korku" vardır. İsanı yola getiren bu korkudur. Mitolojide ise daha çok sevgi vardır. Topraktan ürün almak önemlidir, gemilerin geri dönmesi önemlidir, evet savaşların kazanılması da önemlidir elbette. Ama tanrılarını severler, bazılarıyla birlikte yaşarlar, diğerlerini daha az görürler, gazaplarından elbette korkarlar, onları kızdırmamaya gayret ederler ama asıl amaçları iyi geçinmektir.
Benim düşünceme göre insanlık tarihinde tanrıların insanlardan uzaklaştırılması, korku getirmiştir, insanı gerçekten olabileceği iyiden uzaklaştırmıştır. Ya da böyle bir sonuç hedeflenmiş ve günümüz düzeni oluşmuştur..
God knows..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder