henüz kapanmayan google sayesinde sizlerleyim

görmemişin blogu olmuş yazıları peşi sıra sıralamış diceksiniz ama işin aslı şu:

bikaç haftadır çok sevgili arkadaşıma ulaşmaya çalışıyodum. tam artık ümidi kestiğim bir sırada adını google da arattım. blogu çıktı karşıma.

son çare olarak bloguna comment girdim 'beni ara diye'. neyse sonra bi baktım yok artık! bi arkadaşımın babasının bile var blogu.

eksik kalmamalıydım.. hemen taze çıkmış bir blog tedarik edilir, akla gelen ilk şey yazılır, sonra bir güzel başka unutulur ve bilgisaya kapatılır. yayınlamak da bugüne kısmet olur ve peşpeşemiz hazıır..

hayır anlatıcak şeyler hep vardır çok şükür de benim korkum bloga girdikten sonra sözlü anlatmak.. karar aldım, ben blogumu diil, blogum beni takip etsin! (laf havalı oldu ama biraz düşününce, pratikte zor)


not:buradan yetkili makamlara google'ı henüz kapatmadıkları için minnetlerimi sunuyorum.

başlık

hayır anlamadığım daha bişeyin başlangıcında oturur oturmaz başında dikilen garson gibi hemen başlık sorulması..

özgeçmiş yazıyosun başlık..

bolg açıyosun başlık..

daha bismillah bi bekle. dur bi bakalım hele bi yazmaya başlayalım. tamam insan bi noktadan yola çıkıyo yazmaya ama bakalım o noktaya ne kadar yakın olucaz yazının sonunda.

tamamen yaratıcılık karşıtı hareketler bunlar. neymiş? konu içinde kalıyım, etrafında biraz dolanıp dalgalanıyım ama serbest sıçramalar yapamıyım.

karşıyım..